O mnie
Moją uczelnią była Akademia Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, która od wielu lat znajduje się w czołówce uczelni pedagogicznych w Polsce. Ukończyłam studia z zakresu pedagogiki i pedagogiki specjalnej. Od zawsze fascynowała mnie praca z ludźmi a zwłaszcza z dziećmi.
Praca z ludźmi a w zwłaszcza z dziećmi, pokazuje jak bardzo jedna sfera życia ma wpływ na pozostałe, dlatego podchodzę holistycznie do trudności z jakimi borykają się dzieci i ich rodzice. Systematycznie rozszerzam swoje kompetencje wprowadzając innowacyjne metody terapii. Pozwala mi to na coraz szersze widzenie problemu dziecka a tym samym skuteczniejszą terapię.
Jestem pewna, że sposób żywienia dziecka w pierwszych latach życia ma ogromny wpływ na zdrowie, nawyki żywieniowe oraz relację z jedzeniem w wieku nastoletnim i dorosłym.
Szczególnie interesuje mnie neofobia, wybiórczość pokarmową, oraz zdrowie układu pokarmowego.
Pracuje z dziećmi autystycznymi, w tym dziećmi z zespołem Aspergera.
Z doświadczenia wiem, że każde dziecko w inny sposób najefektywniej się uczy, dlatego jestem zwolenniczką zajęć indywidualnych. W tym celu dla każdego dziecka przygotowuje spersonalizowany plan pracy dostosowany do wieku i zainteresowań oraz możliwości dziecka i rodziny. Dodatkowo plan jest stale modyfikowany tak, aby dostosować go do postępów dziecka. Terapia karmienia opiera się bowiem na ścisłej współpracy z rodziną dziecka, ponieważ terapia ma doprowadzić do poprawy jedzenia w domu i poza nim.
Prywatnie jestem mamą 3 dziewczynek. Kiedy w 2015 roku urodziłam córkę, od początku pojawiły się różne problemy, w tym również z żywieniem. Najpierw były problemy ze ssaniem, potem z rozszerzaniem diety a następnie z odrzucaniem większości pokarmów. To był dla, mnie bardzo trudny czas, ale zawzięcie poszerzałam wiedzę w zakresie żywienia dzieci i szukaniu przyczyn trudności z jakimi boryka się moje dziecko. Uczestniczyłam w licznych szkoleniach i konferencjach naukowych, co zresztą nadal robię. Dodatkowo sama przez wiele lat jadłam bardzo wybiórczo, ale wtedy określało się to mianem “grymaszenia przy jedzeniu”. Teraz już wiem, że problemy z jedzeniem moje i mojej pierwszej córki wynikały z zaburzeń integracji sensorycznej.
Problemy z jedzeniem mojej drugiej córki wynikały z połączenia trudności sensorycznych z trudnościami logopedycznymi. Dlatego doskonale wiem, że dobry przykład jest bardzo ważny, ale nie wystarczy, jeśli dziecko boryka się z większymi trudnościami.
Dzięki tym osobistym doświadczeniom zaczęłam zawodowo zajmować się “niejadkami” i dziećmi z wybiórczością pokarmową.
Wiem jak wiele dzieci boryka się z trudnościami z jedzeniem, które nie chcą same minąć. Wiem też, że wiele problemów da się rozwiązać prostymi, ale odpowiednio dobranymi rozwiązaniami.